Əvvəlki inancların əksinə olaraq, Oksford və Kopenhagen universitetlərinin tədqiqatçıları öpüşmənin qədim Mesopotamiyada artıq qurulmuş mədəni təcrübə olduğuna dair sübutlar tapıblar ki, bu da əvvəlki hesablamaları 1000 il qabaqlayır.

Hazırda İraq, İran, Küveyt, Suriya və Türkiyəni əhatə edən bu tarixi bölgədə insan öpüşünün ən erkən sənədləşdirilmiş sübutları var.

Tədqiqatın arxasında duran elm adamları Troels Pank Arbyoll və Sofi Lund Rasmussen mixi yazıları olan qədim Mesopotamiya gil lövhələrini tədqiq ediblər.

Bu, öpüşün romantik yaxınlığın, eləcə də dostluq və ailə münasibətlərinin bir hissəsi kimi qəbul edildiyini göstərir. Bu kəşfin əhəmiyyəti romantik münasibətlərdən də kənara çıxır, çünki öpüşmə aktı təsadüfən mikroorqanizmlərin ötürülməsinə və potensial olaraq insanlar arasında xəstəliyin yayılmasına səbəb ola bilər.

Tədqiqatçılar öpüşün müəyyən patogenlərin yayılması üçün qəfil bioloji tətik rolunu oynaması fikrini şübhə altına alsalar da, Mesopotamiya tibbi mətnlərində buşanu kimi tanınan qədim xəstəlik və herpes simplex infeksiyaları ilə əlaqəli əlamətlər arasında maraqlı paralellər tapıblar.

Bu, tarix boyu öpüşün xəstəliyin ötürülməsində potensial rolunun daha da araşdırılmasına təkan verir.

Tədqiqat təkcə qədim cəmiyyətlərin mədəni təcrübələrini öyrənməklə kifayətlənmir, həm də öpüşün xəstəliyin yayılmasına təsiri ilə bağlı suallar doğurur.(Lent.az)