YAP-dan müxalifətin prezidentlə bağlı tələbinə cavab
Bütün bunlara bir izah verilir ki, İlham Əliyev prezidentliyə namizəddir, nə iş görürsə xalqın dəstəyini qazanır, belə olmaz.
Siyasi mübarizədə nihilist və məntiqsiz mövqe nümayiş etdirən radikal müxalifətin "başbilənləri" bu dəfəki seçkilərdə bu tipli əcaib təklifləri ilə özlərini çox gülünc vəziyyətə qoyublar. Axı harada yazılıb ki, prezidentliyə namizəd olan hazırkı prezident dövlət başçısı səlahiyyətlərindən imtina etməlidir?
Müxalifətdə hesab edirlər ki, hələ təbliğat-təşviqat dövründən öncə əgər telekanallar prezidentin günlük fəaliyyəti ilə bağlı 50 saniyə, 1 dəqiqə xəbər verirsə, bu, normaldır, əks halda anormaldır. Telejurnalistikadan az da olsa baş çıxaran adam bu "arqumentə" sadəcə istehza ilə baxır. Çünki xəbər süjetinin xronometrajını xəbərin operativliyi, mahiyyəti müəyyən edir. Bu məntiqlə Prezident əgər Qarabağ danışıqları ilə bağlı xalqa mühüm mesaj çatdırmaq istəyirsə, o zaman onun danışığı efirdə yarımçıq kəsilməlidir ki, 50 saniyə keçdi...
Radikal müxalifətin nəzarətində olan KİV-dən düşməyən daha bir "arqument" var: təbliğat-təşviqat üçün Azərbaycan Respublikasının Seçki Məcəlləsi 21 gün vaxt verir, amma respublikanın 80-ə yaxın rayonu var, bəs hər bir rayonda olmaq üçün hakimiyyət vaxt qoymur. Adamdan soruşarlar ki, yaxşı, ötən prezident seçkilərindən keçən 5 il ərzində bu rayonlar niyə yada düşməyib? Bir az da dərinə getsək, 20 ildir hakimiyyət əleyhinə təbliğat aparan dairələr əgər bu illər ərzində haqqında bəhs etdiyi çoxsaylı tərəfdara, elektorata sahibdirsə, niyə gün dərdi çəkir? Əslində, bu, müxalifətin hansı gündə olduğunu göstərir. Seçkilərə hazırlıq seçki başa çatan günün səhəri başlayır. Deyəsən, bunu anlamırlar... Ona görə də radikal müxaliflər tarixçi Cəmil Həsənlini irəli verərək onun arxasında gizləniblər. Cəmil Həsənliyə niyə buna razı olub, bunu təftiş etməyəcəm, çünki prezident seçkisində namizəd kimi iştirak etmək vətəndaşa verilən konstitusion hüquqdur.
Politologiya elmi sübut edib ki, siyasətçi üçün nəzəriyyə ilə bərabər, praktika çox əhəmiyyətli rol oynayır. Tədqiqatçı-alim, politoloq olmaq, müəyyən nəzəri məsələləri öyrənmək, pafoslu nitqlər söyləmək dövlət idarəçiliyi kimi məsuliyyətli bir vəzifəni daşımaq üçün yetərli deyil. Nəzəriyyə ilə praktika vəhdətdə deyilsə, prezidentliyə iddialı olanın müəyyən idarəçilik təcrübəsi yoxdursa, nəticə yaxşı olmayacaq.
Bu səriştəsizlik özünü hər yerdə göstərir. Məsələn, Cəmil Həsənli deyir ki, "o vətəndaş ki, 1 manatını bizim seçki kampaniyamıza vermək qayğısı ilə yaşayacaq, o, bizim tərəfdarımızdır". Tərəfdarları saymaq üçün hesabı yoxlamaq da olar: cəmi 509 manat. Əgər kimsə, 1 manat yox, 2 manat veribsə, onda tərəfdarları saymaq bir az da qəlizləşir...
Cəmil Həsənli bəlkə də müəllim kimi tələbələrinə pul gözü ilə baxmayıb, amma indi vətəndaşlara, məhz bu cür baxır, onları bu cür ayırır. Nə isə, gözdən düşmək çox pis şeydir...
Siyasətdə radikallığı özlərinə yol seçənlər gərək tarixdən ibrət alsınlar. Amma görünən budur ki, ibrət ala bilmirlər.
Teqlər: