Rövsən Məmmədov
Telejurnalist, filologiya üzrə fəlsəfə doktoru

MÜƏLLİMƏ AÇIQ MƏKTUB, yaxud Qulu Məhərrəmlinin müsahibəsində yer alan bəzi məqamlara münasibət

Səmimi sözümdür, həyatımda atdığım hər addımda, dediyim hər sözdə öncə özümü və üzərimə götürdüyüm ictimai məsuliyyətin etdiyim hərəkətlə nə dərəcədə mütənasib olduğunu, daha sonra övladlarımı və tələbələrimi düşünmüşəm. Çünki hər addımın istər yaxşı, istərsə də pis bucağı mənimlə yanaşı, onlara da toxunur. Çünki, övladlarım kimi, tələbələrimin də mənə bəslədiyi təmənnasız, saf sevginin, hörmətin fərqindəyəm.

Odur ki, yalnız özün üçün deyil, başqaları üçün də yaşamaq prinsipi şəxsən mənim üçün çox önəmlidir. Məqsədim şəxsi keyfiyyətlərimdən bəhs etmək deyil. Mənə dərs demiş bir müəllimin, Qulu Məhərrəmlinin bu yaxınlarda yerli saytlardan birinə verdiyi müsahibəyə keçmiş tələbəsi kimi münasibət bildirməkdir. Müsahibədə yer alan bəzi detallara nəzər salaq. Qulu müəllim vaxtilə çalışdığı Azərbaycan Televiziyasının və onun rəhbərliyinin ünvanına etikadan kənar ifadələr işlədir (Qəribədir, bizə universitet illərində “Ekran və efirdə ünsiyyət mədəniyyəti”, “Jurnalistika Etikası” fənlərini tədris edərdi), televiziyada çalışan insanların əksəriyyətini naşı və təfəkkürsüz adamlar adlandırır və özəl kanallardan AzTV-yə sığınanları (Sözün həqiqi və məcazi mənasında) digər televiziyaların “artığı” adlandırır. Bir sözlə, deyilən bu təhqir dolu fikirlər konkret olaraq bir nəfərin və ya bir televiziyanın deyil, sayı minlərlə ölçülən və bu televiziyadan ailəsinə “çörək aparan” hər kəsin payına düşür. Mənim payıma düşənsə “özəl kanalın artığı” ifadəsidir. Odur ki, vaxtınızı çox almadan bu məsələyə münasibət bildirmək istərdim.

Əvvəla, “hörmətli müəllimim”, televiziyada ilk addımınızı AzTV-də atsanız da, sonradan digər özəl kanalda çalışdınız, hətta veriliş apardınız. Deməli, “məntiqlə” yanaşanda bu kanal da sizi artıq bilib işə qəbul etməməli idi. Amma etdi, çünki sağlam məntiq deyilən yanaşma var. İkincisi, əgər özəl televiziyada çalışmış hər hansı jurnalist müəyyən səbəblərə görə iş yerini dəyişərək AzTV-yə müraciət edirsə və televiziyanın rəhbərliyi həmin kadra özünü doğrultmaq, bacarığını ortaya qoymaq üçün geniş şərait yaradırsa, bunu “başqasının artığına göz dikmək” kimi qiymətləndirmək hansı məntiqə, obyektivliyə və peşəkarlığa sığır? (P.S. Maraqldır ki, dediyiniz mühazirələrdə obyektivlik, peşəkarlıq ön planda dayanırdı) Bunun yalnız bir adı var – İNSANLIQ.

İnanın, bunu yalnız mən deyil, özəl kanaldan AzTV-yə üz tutmuş və hər cür insanlıq, peşəkar mühit, obyektivliklə əhatə olunmuş istənilən əməkdaş deyə bilər. Ən əsası, biz bu kanalda məvacibdən tutmuş, vəzifə təyinatına kimi hər bir nəticəni kiminsə adamı olduğumuza və ya kiməsə yaxşı göründüyümüzə görə deyil, bacarığımızsa görə, əldə edirik. Və bu əməkdaşlar arasında sizin tələbələriniz də az deyil. Bizi artıq bilib ləkələməyi isə, hər şeydən öncə bir müəllim kimi sizə yaraşdırmadıq.

Keçək digər məsələyə. AzTV-də çalışanların əksəriyyətinin naşı və təfəkkürsüz olduqlarını deyirsiniz. Qulu müəllim, tam əminliklə deyirəm, jurnalistikanın əlifbasını mən sizdən yox, məhz bir zamanlar əməkdaşı olduğum özəl kanaldan öyrənmişəm. Bu gün çalışdığım Azərbaycan Televiziyası isə bütün məsuliyyətimlə deyə bilərəm ki, istər strukturuna, istər maddi-texniki bazasına və peşəkarlığına görə AKADEMİYADIR. Əlbəttə, bu akademiyada çalışan 3 minə yaxın insanın hər biri peşəkar olmaya bilər. Amma hər cür şəraitlə təmin olunmuş bir mühitdə kimin necə yetişəcəyi hər kəsin özündən asılıdır. Bəzi insanlara, hətta sizin dediyinizi daha etik formada yazsaq, güclü təfəkkürə, peşəkarlığa malik olmayanlara belə onların öz bacarığı daxilində şərait yaratmağın da bir adı var – İNSANLIQ.

O ki qaldı AzTV-də yayımlanan verilişlərin keyfiyyətinə, dinamikasına və peşəkarlığına, hər halda razılaşın ki, istər məzmun, istər təqdimat, istərsə də keyfiyyət baxımından bu gün televiziyada yayımlanan və kanalın məhz özünün istehsal etdiyi verilişlər müqayisəyə gəlməz dərəcədə daha üstündür. Məsələn, bir zamanlar yayımlanan “7 gün”lə bugunkü “Həftə” verilişini, düşünürəm ki, istər tərtibat, istər texniki imkanlar, istərsə də mövzu zənginliyi baxımından müqayisə etmək olmaz. Bu siyahıya “Günün nəbzi”, “Ovqat”, “Mən Azərbaycanlıyam”, “Brain-rinq”, “Sevilənlər”, “Nə, harada, nə vaxt”, “Səs Azərbaycan” və c. kimi verilis və layihələri də əlavə etmək olar. Və onunla da razilaşın ki, AzTV-də çalışan aparıcılar, hətta prodakşn verilişlər olsa belə, efir peşəkarlığını, səmimiliyi qorumaqla yanaşı, Ana dilində səlis danışığı ilə də seçılırlər. Buna isə etiraf edək ki, heç də hər kanalda rast gəlinmir. Həmin dəst-xətti hər aparıcıdan tələb edən də məhz AzTV-nın rəhbərliyidir. AzTV rəhbərliyi illərdir ozunəxas bu keyfiyyətləri qoruyub saxlamaqdadır.

AzTV-nin indiki rəhbərliyinin televiziya savadına gəlincə, nə qədər səmimi qəbul edəcəksiniz deyə bilmərəm, amma rəhbərliklə ünsiyyətdə olan hər kəs yalnız televiziya yaradıcılığı ilə bağlı deyil, Azərbaycanın tarixi, coğrafiyası, ədəbiyyatı, həmçinin yalnız humanitar deyil, fizika, həndəsə, riyaziyyat kimi dəqiq elmlərlə bağlı zəngin məlumatlar əldə edir. Həm öyrənir, həm də bir vətəndaş kimi formalaşır. Bunu yalnız mən yox, rəhbərliklə həyatında heç olmasa bir dəfə belə olsun görüşən hər kəs deyə bilər. Təbii ki, söhbət obyektivliyini itirməyənlərdən və hər şeyə yalnız keçmişin pəncərəsindən baxmayanlardan gedir. Digər vacib məqam rəhbərin öz işçisinə səmimi və xoş münasibəti, onun düşüncəsinə hörmətlə yanaşması, kimisə hansısa kanalın artığı bilməməsidir. Və nə qədər təkrarçılıq olsa da, bunun da bir adı var– İNSANLIQ.

Müsahibədə yer alan AzTV-nin nəyə görə digər özəl kanallar kimi baxımlı verilişlər hazırlaya bilməməsi, öz məhsullarının azlığı və s. məqamlarla da bağlı müəyyən fikir söyləmək olar. Amma, vaxtınızı almaq istəməzdim. Sadəcə, görünür bəzi insanlar AzTV-ni tərk etdikləri tarixdə necə görüblərsə, elə də xatırlayırlar və ya xatırlamağa həvəslidirlər. Amma reallıq tam başqadır və bu reallıqda özümü “artıq” deyil, doğma hiss etdiyim üçün doğrunu yazmağı, məsələyə şəxsi deyil, OBYEKTİV prizmadan baxmağı sadəcə, özümə borc bildim. Axı siz mənə bunu öyrətmisiniz, “əziz müəllimim”.